Oboa je drveni puhački instrument koji je dug 65 centimetara i najčešće je napravljen od ebanovine. Ona ima koničnu cijev i u orkestar ju je prvi uveo Jean Baptiste Lully. Ima dvostruki jezičac čije dimenzije ovise o boji tona i kakvoći izgovora kod sviranja oboe. Uz prethodnike oboe, danas poznajemo još dvije vrste oboe, a to su Engleski rog te oboa d'amore. Engleski rog je transponirajući instrument in F, a oboa d'amore je transponirajući instrument in A. Oba se ta instrumenta pojavljuju u 18. stoljeću i oba za razliku od oboe imaju eso (metalnu cijevčicu prije piska). Oboa d'amore ima na dnu instrumenta krušku po čemu ju je lako raspoznati.